حافظیه یا آرامگاه حافظ، در باغی مصفا و در میان مجموعه آرامگاهی در شمال شیراز قراردارد و از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری این شهر به شمار می‌رود. آرامگاه حافظ، در میان باغی مصفا قرار دارد و شامل یک گنبد هشت ستونی‌ست و توسط معماری فرانسوی به نام آندره‌گدار طراحی شده است. گدار از شرق‌شناسان بزرگ است که علاقه خاصی به فرهنگ و هنر ایران دارد. گدار ۳۲ سال در ایران اقامت داشت و خدمت زیادی به فرهنگ و هنر این مملکت کرد. آرامگاه ۸ ستون سنگی دارد که از دوره مظفریان تا امروز دست‌نخورده باقی‌مانده است. عدد ۸ درواقع نماد قرن هشتم است که حافظ در آن قرن زندگی می‌کرده است و می‌توان این ۸ را نمادی از ۸ درب بهشت هم دانست. نمای بیرونی گنبد نمادی از آسمان و رنگ‌های استفاده‌شده در داخل گنبد عبارت است از آبی فیروزه‌ای، سرخ ارغوانی، سیاه‌وسفید و قهوه‌ای سوخته. سنگ مزار حافظ در ارتفاع یک متری از سطح زمین قرار دارد و به‌وسیله پنج ردیف پلکان مدور احاطه شده است. بر فراز این بارگاه، گنبدی مسی به شکل کلاه دراویش بر روی هشت ستون قرار دارد که ارتفاع آن به ۱۰ متر می‌رسد، داخل و بیرون بنا با کاشی هفت‌رنگ معرق تزئین شده است. خواجه شمس‌الدین محمد، ملقب به حافظ، از معروف‌ترین شاعران شیرازی‌ست و اکثر ایرانیان با اشعار او انس و الفت دارند. 

بیستم مهرماه در تقویم شمسی به نام بزرگمرد شعر و ادب پارسی، خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی نامگذاری شده است.