«تاجرِ انسان»

مو نمی‌خواستم مثل عبدو فقیر باشم، یا مثل بواش یا خیلی‌های دیگه از سر نخل بیفتم پایین. باید یه راهی برای پولدار شدن پیدا می‌کردم. کم کم از بچه‌ها و دلِ بازی خودم کشیدم بیرون و بیشتر به امرو نزدیک شدم. وقتی بچه‌ها چوکیلی بازی می‌کردن، مثل مربی‌های کریکت یا بیسبال می‌ایستادیم یه گوشه‌ای و فقط آنالیزشون می‌کردیم...